poniedziałek, 4 marca 2013

Pismo do MRiRW w sprawie zmiany rejestracji środka pływającego do wędkowania jeżeli miał zamocowany silnik powyżej 20 kW


                                                                       Pan Tomasz Nawrocki
                                                                       Dyrektor Departamentu Rybołówstwa
                                                                       Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi


            W zmienionej ustawie o rybactwie artykuł 20 ust. 6. stwierdza „Amatorski połów ryb przy użyciu sprzętu pływającego, o którym mowa w ust. 2, odbywa się z zachowaniem zasad bezpieczeństwa przy uprawianiu żeglarstwa, określonych w przepisach o żegludze śródlądowej”.  Sformułowanie to jest nieprecyzyjne. Z kolei artykuł 27a 1. ustawy o rybactwie stanowi, Kto: 7) dokonuje amatorskiego połowu ryb z naruszeniem art. 20 ust. 6 – podlega karze grzywny albo karze nagany. Artykuł 42 Konstytucji dopuszcza ukaranie za czyn zabroniony określony w ustawie. Przepis karny art. 62 ustawy o żegludze zakłada nałożenie grzywny za wykroczenia przeciw przepisom w zakresie warunków ruchu i postoju statków na szlaku żeglownym i w portach. Minister Infrastruktury w związku z art. 34j wydał rozporządzenie z dnia 5 listopada 2010 r. w sprawie wymagań technicznych i wyposażenia statków żeglugi śródlądowej oraz upoważniania podmiotów do wykonywania przeglądów technicznych statków. Artykuł 14. 1. ustawy o żegludze śródlądowej zobowiązują dyrektorów urzędów żeglugi śródlądowej do wydania w drodze zarządzenia szczegółowych warunków bezpieczeństwa ruchu i postoju statków.  Ponadto art. 1 ust. 3 ustawy o żegludze jednoznacznie określa, że przepisy ustawy stosuje się także do statków służących do uprawiania sportu lub rekreacji, zarobkowego połowu ryb. Z tego wynika, że ustawa nie dotyczy środków pływających do amatorskiego połowu ryb poza wyjątkiem wędkowania na szlaku żeglownym. Obie ustawy w przepisach karnych nie wyliczają wykroczeń, które można byłoby  zakwalifikować jako zasady bezpieczeństwa przy uprawianiu żeglarstwa.
Ustawa o rybactwie śródlądowym nie określa wielkości mocy silników mocowanych do napędu środków pływających wykorzystywanych przez amatorów do połowu ryb. Z rozdziału 4  Rejestr administracyjny i pomiar statków i zawartych tam artykułów począwszy od art. 18  ustawy  o żegludze nie mogłem wywnioskować, że wędkarze nie mogą stosować silników o większej mocy, i że jest to zagrożone karą.
Dyrektor Urzędu Żeglugi Śródlądowej w Warszawie w Zarządzeniu Nr 1/2008 w sprawie szczegółowych warunków bezpieczeństwa ruchu i postoju statków na śródlądowych drogach wodnych ( Mazow.08.117.4191) w § 5. 5.8. zabronił kotwiczenia i postoju jednostkom pływającym na szlaku żeglownym oraz § 14. 14.1. 2) nałożył obowiązek posiadania przepisów żeglugowych w małych statkach posiadających kabiny. Rozumiem, że dotyczy to środków zarejestrowanych w urzędach i przeznaczonych do wędkowania. Rozumiem też, że § 13 zarządzenia nie dotyczy środków pływających przeznaczonych do amatorskiego połowu ryb, które nie są zakwalifikowane do statków sportowych czy rekreacyjnych.
            W świetle przytoczonych przepisów amator połowu ryb ze środka pływającego zakotwiczonego na szlaku żeglownym może być ukarany za wędkowanie i za brak posiadania w kabinie przepisów żeglugowych. Uważam, że brak jest podstaw do ukarania wędkującego ze środka pływającego według § 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury gdyż art. 34j ustawy o żegludze nie upoważnił Ministra do określania wyposażenia środków pływających przeznaczonych do wędkowania i rejestrowanych przez starostów.
            Szanowny Panie Dyrektorze
Inspektorzy Urzędu Żeglugi w Warszawie w 2010 r. podczas kontroli wędkujących ze środków pływających na Wiśle żądali pod groźbą grzywny lub wniosku do sądu:
- posiadania środków ochrony osobistej w postaci koła ratunkowego, kapoka, kamizeli lub innych tego typu zabezpieczeń z aktualną legalizacją,
-  zmiany rejestracji środka pływającego do wędkowania jeżeli miał zamocowany silnik powyżej 20 kW.
Zastraszeni wędkarze przerejestrowali swoje łodzie z większym silnikiem we wskazanym  Polskim Związku Motorowodnym i Narciarstwa Wodnego w Warszawie. Wędkarze mogli przerejestrować swoje łodzie przeznaczone do wędkowania pod warunkiem wpisania do wniosku rejestracyjnego przeznaczenia sprzętu pływającego do sportu i rekreacji. Praktycznie z łodzi z silnikiem o moc większej niż 20 kW i po zarejestrowaniu w/w Związku stracili prawo wędkowania z takiej łodzi pod groźbą kary.
Straż rybacka Wojewody Mazowieckiego na wędkującego z takiej łodzi próbowała nałożyć grzywnę. Wędkarz odmówił przyjęcia mandatu i straż złożyła wniosek do sądu. Sąd odstąpił od ukarania lub uniewinnił obwinionego.
Wędkarze uważają, że inspektorzy urzędu wymuszają zmianę rejestracji.
Proszę o stanowisko Pana Dyrektora w niżej wymienionych sprawach:
- czy słuszne jest wymaganie posiadanie środków zabezpieczenia osobistego wg § 6 w/w rozporządzenia?
- czy i na podstawie jakiego przepisu ustawy lub rozporządzenia inspektorzy Urzędu Żeglugi Śródlądowej w Warszawie mogą karać lub straszyć grzywną za posiadanie silnika o większej mocy przy środkach pływających zarejestrowanych przez starostów do wędkowania?   Dyrektor Żeglugi tak twierdzi w piśmie do mnie i posądzam go o stosowanie nadinterpretacji ustawy. Niektórzy wędkarze mają obie rejestracje. Parodia po Polsku.   
                                   Z poważaniem   Władysław Walczak
Tekst umieszczono na blogu  rybanaga.blogspot.com   dnia 04.03. 2013 r.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz