Opinia
o pozycji prawnej i faktycznej
Polskiego Związku Wędkarskiego, Zarządu Głównego PZW i jego struktur na wodach
publicznych opracowana na 1 grudnia 2012 r w oparciu o przepisy państwowe, statuty,
uchwały ZG PZW, pisma, publikacje i wydawnictwa.
Przepisy państwowe:
- Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej,
- Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. 01.79.855),
- Prawo wodne (Dz. U. 05. 239. 2019),
- Ustawa o rybactwie śródlądowym (Dz. U. 09. 189. 1471),
- Ustawa o sporcie (Dz. U. Nr. 127 poz. 857 z późn. zm.),
- Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. 08.
133. 848),
- Rozporządzenie M R i R W w sprawie połowu ryb oraz
warunków chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie z 12
listopada 2001 r.(Dz. U. 01. 138. 1559),
- Rozporządzenie M R i R W w sprawie konkursu ofert na
oddanie w użytkowanie obwodu rybackiego (Dz. U. 07. 27. 181),
- Rozporządzenie M R i R W w sprawie operatu rybackiego (Dz.
U. 02. 44. 414),
- Rozporządzenie M R i R W w sprawie oceny wypełniania
obowiązku prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej (Dz. U. 03. 180. 1765),
- Rozporządzenie Nr 10/2004 Dyrektora Regionalnego Zarządu
Gospodarki Wodnej w Warszawie w sprawie ustanowienia obwodów rybackich na
publicznych śródlądowych powierzchniowych płynących (Mazow. 04. 135. 3386),
- pismo RYB-
r-MB-993-6/11(1492) M R i R W z 28.03.2011 r. upoważniające strażników
rybackich wojewodów do nakładania mandatów karnych wbrew ustawie o rybactwie
śródlądowym i art. 96 § 2
kodeksowi postępowania w sprawach o wykroczenia,
- statut R Z G W.
Unormowania PZW
- Statut PZW,
- statuty okręgów,
- uchwała nr 68 z 29 października 2010 r. ZG PZW w sprawie
wprowadzenia wzorów zezwoleń na amatorski połów ryb na wodach Polskiego Związku
Wędkarskiego,
- Regulamin Amatorskiego Połowu Ryb Zarządu Głównego PZW –
uchwała ZG PZW Nr 83 z 10 grudnia 2010 r.,
- zezwolenie z Okręgu PZW we Włocławku.
Inne:
- Kompendium Prawa
Rybackiego – Wojciech Radecki,
- artykuł prof. dr hab. Wojciecha Radeckiego z Wędkarza
Polskiego z czerwca 2007 r. o pozycji PZW na wodach śródlądowych
powierzchniowych płynących.
- artykuł prof. dr hab. Wojciecha Radeckiego „Oceny prawne
kłusownictwa rybackiego” zamieszczony w Prokuratura i Prawo nr 9 z 2011 r.
- Na ryby ! czyli niezbędnik wędkarski Gazeta wyborcza – PZW Agora S.A. 2008
Wstęp
Rzeczpospolita jest dobrem
wspólnym wszystkich obywateli. Każdy jest obowiązany szanować wolności i prawa
innych. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub
gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny. Odpowiedzialności karnej podlega ten
tylko, kto dopuścił się czynu zabronionego pod groźbą kary przez ustawę
obowiązującą w czasie jego popełnienia. Źródłami powszechnie obowiązującego
prawa Rzeczypospolitej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe
oraz rozporządzenia – z Konstytucji
Rzeczypospolitej Polskiej.
Polski
Związek Wędkarski powstał 1950 r. poprzez zjednoczenie towarzystw wędkarskich.
Otrzymał, chyba, decyzją rządu pozwolenie na zorganizowanie swych struktur na
wodach państwowych. Obowiązujące wtedy ustawy o wodach (1922) i o rybołówstwie
(1932) nie upoważniały organów administracyjnych do oddawania stowarzyszeniom
wód publicznych będących własnością państwową do prowadzenia wędkarstwa,
pobierania składek i wydawania własnych przepisów dla wędkujących. Obowiązująca
do 1985 r. ustawa o rybołówstwie z 1932 r. zobowiązywała dzierżawcę z kartą
rybacką obwodu rybackiego do wydawania pozwoleń
na sportowy połów ryb na wędkę na obwód rybacki w którym sportowy połów ryb
będzie wykonywany. Wykonujący sportowy połów ryb w danym obwodzie rybackim
winien okazywać się pozwoleniem i kartą wędkarską wydawaną przez powiatową
władzę administracji ogólnej. Rybak dzierżawiący obwód rybacki i osoba uprawiająca
sportowy połów ryb zobowiązani byli do przestrzegania przepisów ustawy o rybołówstwie.
Pozwolenie było sprzedawane co roku i na każdy obwód oddzielne. W
przepisach państwowych od 1932 roku legitymacja członka stowarzyszenia nigdy
nie była dokumentem uprawniającym do
sportowego połowu ryb a od 1985 r. do amatorskiego połowu. I przed wojną i po
wojnie Polacy mieli powszechne prawo do korzystania z wód publicznych w tym
i do wędkarstwa. Po powstaniu PZW
Polacy utracili prawo do powszechnego korzystania z wód
publicznych w zakresie amatorskiego połowu ryb na zasadach i warunkach przepisów
państwowych. Aby uprawiać wędkarstwo na wodach publicznych każdy musiał
wstąpić do stowarzyszenia, opłacić składki i z chwilą otrzymania legitymacji
członkowskiej mógł na wszystkich
wodach na terenie kraju uprawiać wędkarstwo. Pozwolenia, a od 1985 r.
zezwolenia nie były potrzebne bo tak zadecydowało stowarzyszenie pod nazwą PZW.
Nawet po 1989 roku aż do 1 stycznia 2011 r. na wodach użytkowanych przez PZW
obowiązywało posiadanie legitymacji członkowskiej po opłaceniu kilku składek.
Przemiany
ustrojowe i ekonomiczne lat 90-tych przyniosły istotne zmiany w
wędkarstwie. Polski Związek Wędkarski utracił status stowarzyszenia wyższej
użyteczności publicznej i „prawo”(?) do organizowania wędkarstwa na wodach publicznych i na
wodach będących własnością różnego rodzaju przedsiębiorstw. Wody wróciły do
właścicieli. Nowa ustawa prawo wodne (2001) potwierdziła powszechne prawo
Polaka z kartą wędkarską do korzystania z wód publicznych w zakresie
amatorskiego połowu ryb według przepisów państwowych i zakazała (art. 10 ust.
3) oddawania wód publicznych do obrotu cywilnoprawnego poza oddawaniem obwodów
rybackich do rybackiego korzystania. Określiła też granice wód państwowych i
granice (linia brzegu) gruntów (dna) państwowych pod wodą państwową.
K l u c z e m do z r o z u m i e n i a s p r a w
w ę d k a r s k i c h i r y b a c k i c h j e s t
art. 7 ust. 2 ustawy o rybactwie śródlądowym, który wyróżnia w rzekach,
jeziorach i zbiornikach w granicach linii brzegu i nad gruntem
państwowym obwody rybackie zwane wodami
uprawnionego do rybactwa i wody
poza obwodami rybackimi i jednocześnie poza liniami brzegu. Do wód poza
obwodami zalicza się wody w urządzeniach wodnych i wody w zatokach bez dopływów,
starorzeczach, zalewach, rozlewiskach, łachach i błotach. Polacy z kartą wędkarską
mający powszechne prawo do wędkowania mogą wędkować bez pośrednictwa
jakiegokolwiek stowarzyszenia w obwodzie rybackim za kartą wędkarską i za zezwoleniem a w wodach poza granicami obwodu
rybackiego tylko na podstawie karty wędkarskiej wydawanej przez starostów.
Obwody rybackie
Obwód rybacki
ustanawia się na kanale, rzece, innym cieku lub na ich odcinkach, jeziorze,
grupie jezior lub innych zbiornikach wodnych wraz z ich dopływami zgodnie z
linią brzegu (z n/w rozporządzenia). Jak wynika z § 12 tego rozporządzenia
do obwodu rybackiego minister rolnictwa
upoważniony przez ustawę nie wliczył urządzeń wodnych, zatok, zalewów,
rozlewisk, łach i błot.
Obwody rybackie ustanawia (art. 15 ustawy) w drodze
rozporządzenia dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej na wodach i
gruntach Skarbu Państwa (art.14 prawa wodnego) wg §§ 12 i 13 rozporządzenia M R i R W w sprawie połowu
ryb oraz warunków chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie.
Wody (art.10 i art. 5 prawa wodnego) stanowią własność Skarbu Państwa, innych
osób prawnych albo osób fizycznych i dzieli się je na płynące i stojące. Wody
publiczne to wody płynące i państwowe a wody stojące to wody samorządowe i osób
fizycznych. Obwody rybacki ustanawiane
są na gruntach i wodach państwowych w granicach linii brzegu. Na wodach
samorządowych nie ustanawia się obwodów rybackich i nie oddaje się ich w
użytkowanie. Na wodach samorządowych każdy ma prawo do amatorskiego połowu
tylko za posiadaniem karty wędkarskiej. Wody poza linią brzegu a usytuowane
(połączone) na wodach płynących znajdujące się nawet na gruntach osób prawnych
i prywatnych prawo wodne ustanowiło jako
wody państwowe. Pożytki w tych wodach są własnością państwa - narodu. Do
wód państwowych nie wchodzących w skład
obwodów rybackich zalicza się; urządzenia wodne ( porty, przystanie,
kąpieliska, ujęcia wodne i inne określone art. 9 prawa wodnego), zatoki bez
dopływów, zalewy, rozlewiska, łachy i błota. Wszystkie wody płynące są
wodami
państwowymi natomiast grunty państwowe to grunty pod wodami
płynącymi w granicach linii brzegu.
Obwód rybacki (art. 13 ust. 2 p. w.) oddaje dyrektor r z g w i tylko w użytkowanie rybackie na podstawie
umowy cywilnoprawnej. Prawo
wodne nie upoważniło żadnego organu władzy lub administracji do oddawania wód
państwowych i gminnych stowarzyszeniom i osobom prawnym do organizowania
wędkarstwa, pobierania składek i stanowienia unormowań dotyczących amatorskiego
połowu ryb. Jedynie ustawa o rybactwie art. 7 ust. 2a upoważnia uprawnionego
do rybactwa na podstawie zaopiniowanego operatu danego obwodu rybackiego do
wprowadzenia podstawowych warunków uprawiania amatorskiego połowu ryb i warunki
te mogą w szczególności dotyczyć w tym obwodzie wymiarów gospodarczych, limitów
połowu, czasu, miejsca, techniki połowu i wprowadzenia obowiązku rejestru
złowionych ryb.
Uwaga. Wymiary gospodarcze to wymiary ryb
łowionych przez rybaków. Ani prawo wodne, ani ustawa o rybactwie nie upoważnia
uprawnionych do rybactwa do zmiany wymiarów ochronnych i okresów ochronnych ryb
zawartych w rozporządzeniu ministra rolnictwa.
Rozporządzenie M R i R
W w sprawie operatu rybackiego § 5 ust. 1 pkt 4 daje
możliwość uprawnionemu do rybactwa wyznaczenia maksymalnej liczby osób, które w
ciągu jednego dnia mogą uprawiać amatorski połów w tym obwodzie o ile wynika to
z operatu(§4 pkt 10).
Brak wiedzy o granicach obwodów rybackich wśród wędkarzy, rybaków,
okręgów jako uprawnionych do rybactwa, kierownictw R Z G W a nawet K Z G W,
policji, komend wojewódzkich straży rybackich wojewodów, kierowniczych
kadr administracji a nawet posłów przyczynił się do pozbawienia obywateli
powszechnego prawa do korzystania z wód publicznych w zakresie amatorskiego
połowu ryb wg przepisów państwowych i za darmo. Wiadomo mi, że
prawie wszędzie wszystkie wody nawet te poza liniami brzegu traktuje się jako
obwody rybackie i nawet za wędkowanie na nich bez zezwolenia lub naruszenia
unormowań PZW strażnicy i sądy nakładają mandaty i kary na wędkujących. Jest to
szczególnie odczuwane w rejonach gospodarstw rybackich PZW i wód użytkowanych
przez okręgi. Obwody rybackie bez
granicy na linii brzegu wprowadziła ustawa o rybołówstwie z 1932 r. Dopiero
rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z 14 czerwca 1985
r. w sprawie wykonania niektórych przepisów o rybactwie śródlądowym w §
19 ust. 3 zadecydowało, że granice obwodu rybackiego powinny wytyczać linie
brzegów, a tam gdzie granica przebiega przez wodę – odcinki linii prostej
wytyczone stałymi punktami orientacyjnymi w terenie. W maju b.r. byłem na
rozprawie sądowej, gdzie oskarżycielem był z-ca kom. woj. PSR. Przebywający w
przystani na lodzie a więc poza obwodem rybackim wędkarz został uznany winnym bo
nie posiadał wypełnionego rejestru. Strażnicy zatrzymali mu nawet kartę
wędkarską i to po 27 latach wprowadzenia granic obwodów rybackich. Port,
przystań są urządzeniami wodnymi i nie mogą być zaliczane do obwodu rybackiego.
Wiedza o granicy obwodów nie dotarła ani do z-cy ani do strażników.
Amatorski połów ryb
Odrębnymi
przepisami określającymi zasady amatorskiego połowu ryb jest ustawa o
rybactwie śródlądowym znowelizowana ustawą z dnia 24 września 2010 r. o zmianie
ustawy o rybactwie śródlądowym.
Ustawa
określa zasady i warunki połowu ryb w
powierzchniowych wodach śródlądowych,
w urządzeniach wodnych oraz w obiektach przeznaczonych do chowu i
hodowli ryb, z tym, że artykułem 34 ustępem 3 punktem 4 zabroniono amatorom
połowu w zbiornikach przeznaczonych do chowu lub hodowli ryb oraz innych
organizmów i usytuowanych na wodach płynących. Amatorski połów ryb to pozyskiwanie ich na wędkę lub kuszę. Szczegółowe
warunki amatorskiego połowu określa rozporządzenie ministra rolnictwa w sprawie
połowu ryb z 12 listopada 2001 r.
Artykuł 7 ustęp 2
ustawy o rybactwie śródlądowym dzieli
wody państwowe na dwa obszary. Pierwszy to obwód rybacki ograniczony linią
brzegu zwany też wodą uprawnionego do rybactwa.
Drugi obszar to wody oddzielone
od obwodu linią brzegu i są to porty, przystanie kąpieliska, ujęcia wody
itp. oraz zatoki bez dopływów (dopływy mogą być częścią innego obwodu), zalewy,
rozlewiska, łachy czy nawet bagna.
Amator na pierwszym obszarze
czyli w obwodzie rybackim winien podczas połowu posiadać kartę wędkarską i zezwolenie na ten obwód rybacki. Uprawniony
do rybactwa winien udostępnić amatorowi zezwolenie za opłatą w wysokości przez
siebie ustalonej (art.7 ust.8 ustawy) na ten obwód a opłata winna być jednakowa
bez względu na przynależność do jakiegokolwiek stowarzyszenia. Udostępnione
zezwolenie może określać dodatkowe warunki wędkowania jeżeli wynika to z operatu
( art. 7 ust. 2a ustawy). Uprawniony jest
obowiązany do oznakowania obwodu,
obrębów hodowlanych i ochronnych, jeżeli takie znajdują się na tym
obwodzie rybackim.
Amator na wodach drugiego obszaru
czyli poza obwodem może łowić ryb tylko na kartę wędkarską bez ponoszenia jakichkolwiek opłat. Na tych wodach obowiązują tylko i
wyłącznie przepisy państwowe i są to wody w urządzeniach wodnych, zatokach bez
dopływów, zalewy, rozlewiska łachy i błota.
Uwaga. Istnieją
też obwody rybackie nie oddane do rybactwa przez dyrektorów r z g w
z uwagi na brak oferentów. Dyrektor R Z G W w Warszawie przypisał
sobie funkcję uprawnionego do rybactwa i w zarządzeniu określił opłaty za
zezwolenia. Statuty nadane dyrektorom i przepisy ustaw nie dają dyrektorom
takich uprawnień. Na dwóch obwodach po sprawdzeniu okazało się, że Dyrektor nie
ustawił nawet tablic informacyjnych. Departament Rybołówstwa ministerstwa jest
podobnego zdania. Powszechne prawo do
wędkowania na terenie Polski dla członków stowarzyszenia PZW jest uzależnione
od podziału Polski na 45 okręgów PZW. Każdy okręg jest autonomiczny z własnym
statutem, samowystarczalny finansowo i wykorzystuje wody publiczne do swoich
potrzeb nawet wbrew przepisom państwowym. Aby wędkować w innym okręgu na wodach
użytkowanych
rybacko przez ten okręg należy aby było taniej ponownie zapisać się do PZW w
tym okręgu.
Przepisy karne ustawy dotyczące amatorskiego połowu ryb
Przepisy karne obecnej ustawy są bardziej rygorystyczne a
orzekanie następuje w trybie przewidzianym przepisami Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. W związku z art.96 § 2 kodeksu nie jest
dopuszczalne stosowanie mandatów przez policję i straże za wykroczenia, za
które należy orzec środek karny. Straż i policja mogą tylko skierować wniosek o
ukaranie do sądu. Przeciw temu zaprotestowali komendanci straży rybackiej
wojewodów. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi pismem RYB-r-MB-993-6/11(1492), (dostępne w internecie po wpisaniu nr. pisma),
naruszając art. 42 Konstytucji upoważnił straż rybacką wojewodów do
nakładania mandatów za wykroczenia wędkarskie wg artykułów 27a i 27b ustawy. Mandaty nałożone na wędkarzy w 2011 i 2012
r. są nielegalne.
Uprawnieni do
rybactwa
Rybactwo to zarobkowy
połów ryb. Uprawniony do rybactwa jest zobowiązany do prowadzenia racjonalnej
gospodarki rybackie co oznacza, że uprawniony powinien w pełni
wykorzystywać możliwości produkcyjne wód zgodnie z istniejącymi warunkami
przyrodniczymi w oparciu o odpowiednią wiedzę i technologię.
Uprawnionym do
rybactwa zostaje osoba prawna lub fizyczna, która wygrała konkurs ofert i
zawarła umowę z dyrektorem r z g w o
użytkowanie rybackie w obwodzie rybackim. Największymi użytkownikami
obwodów rybackich na wodach państwowych są okręgi Polskiego Związku
Wędkarskiego jako osoby prawne i jednocześnie przedsiębiorstwa
połowowo-handlowe. Okręgi zgodnie ze statutem PZW mogą prowadzić działalność
gospodarczą z przeznaczeniem dochodów na działalność statutową.
Uprawniony
do rybactwa ma obowiązek udostępniania zezwoleń na obwód rybacki na amatorski połów ryb i może określać (art. 7 ust.
2a ustawy) dodatkowe warunki wędkowania wynikające z operatu zaopiniowanego
przez wskazaną rozporządzeniem uczelnię. Uprawniony może za udostępnione
zezwolenie na dany obwód rybacki pobierać, ustaloną przez siebie opłatę (art. 7 ust.8 ustawy).
UWAGA w pismach,
artykułach, w wydawnictwach nieznający nowego prawa wodnego używają zwrotów: „dzierżawa”
zamiast użytkowanie rybackie obwodu rybackiego i sformułowania „gospodarka
rybacko-wędkarska”.
Formę dzierżawy
obwodu rybackiego wprowadziła ustawa o rybołówstwie z 1932 r. Ustawa o
rybactwie z 1985 r. zmienia dzierżawę na pozwolenia wodnoprawne. Prawo wodne z
2001 r. art. 13 upoważnia dyrektorów
R Z G W do oddawania w użytkowanie obwodów rybackich do rybackiego korzystania z
tym, że art. 10 ust. 3 zabrania
oddawania wód publicznych płynących do obrotu cywilnoprawnego za wyjątkiem
rybactwa. Kodeks cywilny (art. 712 §§ 1 i 2) nakazuje używać obwodu w sposób właściwy i
zgodnie z przeznaczeniem oraz zakazuje przekazywania praw osobom trzecim.
W prawie wodnym i w
ustawie o rybactwie śródlądowym nie istnieje pojęcie gospodarka rybacko-wędkarska. Okręgi PZW, inne osoby prawne i osoby fizyczne mogą prowadzić tylko
i wyłącznie racjonalną gospodarkę
rybacką. Nie do przyjęci jest
fakt, że okręgi PZW organizują wędkarstwo w obwodach rybackich i w wodach
przyległych, pobierają po kilka składek, nakazują stosować się do unormowań ZG
PZW, wręczają swym członkom zezwolenia po wstąpieniu do związku i opłaceniu
kilku dodatkowych składek, sprzedają
zezwolenia niezrzeszonym za opłaty
kilka razy większe. Na
pozostałych obwodach w tym samym kraju -w Polsce i na takich samych umowach
pozostali uprawnieni do rybactwa prowadzą tylko rybactwo i sprzedają zezwolenia
po takich samych opłatach niezrzeszonym i zrzeszonym w PZW. W obwodach
rybackich na wodach państwowych funkcjonują dwa rodzaje użytkowników rybackich.
Pierwsza grupa użytkowników (osoby prawne i fizyczne) prowadzą gospodarkę
rybacką i udostępniają zezwolenia wg obowiązujących przepisów państwowych. Druga grupa to zarządy okręgów PZW, które
prowadzą gospodarkę rybacką i
nielegalnie organizują wg statutu wędkarstwo w obwodzie rybackim i na wodach
przyległych. Na tych rzekach, jeziorach i zbiornikach okręgi wymagają
stosowania się wszystkich (zrzeszonych i niezrzeszonych) do unormowań związku.
Na tych wodach zrzeszeni po opłaceniu składek otrzymują zezwolenia za darmo a
niezrzeszeni za zezwolenia muszą wnosić opłatę znacznie większą. To
dyskryminacja niezrzeszonych. Na tych też wodach Państwowa Straż Rybacka
wojewodów poprzez nielegalne mandaty i legalne wnioski do sądów egzekwują
przepisy ZG PZW. Przepisy karne ustawy o rybactwie śródlądowym z 2010 r.
obligują do orzekania kar dodatkowych za wykroczenia podczas wędkowania. Zgodnie
z art. 96 § 2 kodeksu
postępowania w sprawach o wykroczeniach policja i straż rybacka zostali
pozbawieni możliwości nakładania mandatów w trakcie kontroli.
Polski Związek Wędkarski nie posiada własnych wód do organizowania
wędkarstwa – swej statutowej funkcji. Stowarzyszenie, które
wykorzystuje cudze wody do własnej statutowej podstawowej działalności,
przyjmuje członków, pobiera kilka składek, wymusza płacenie składek za
posiadanie środka pływającego i spinningu, wydaje swoje unormowania
obowiązujące wędkujących na wodach publicznych jest w mojej ocenie
przestępcą. Pobieranie też składek za wędkowanie na wodach publicznych ma charakter oszustwa wg art. 286 §
1 kk. Stowarzyszenie PZW podaje społeczeństwu polskiemu, że ma państwowe i
samorządowe wody do statutowej wędkarskiej działalności, wprowadza tym ponad
600 000 ludzi w błąd doprowadzając tym te osoby do niekorzystnego
rozporządzania swych środków finansowych. Społeczeństwo polskie indoktrynowane
przez 60 lat o roli, etyce wędkarskiej i obowiązku przestrzegania uchwał i
regulaminów PZW pod rygorem mandatu lub wyroku sądowego nie ma wiedzy o
przepisach państwowych. Przyjmuje do wiadomości twierdzenia i informacje PZW.
Wiadomości tych nie dementuje administracja. Sądy ferują wyroki uznając
unormowania PZW za obowiązujące na wodach będących w użytkowaniu okręgów PZW.
Nowe demokratyczne władze i nowa administracja przez 23 lata nie poinformowała
obywateli o stanie prawnym na wodach publicznych. Na rynku istnieją
tylko wydawnictwa i periodyki PZW.
Przepisy karne
ustawy dotyczące uprawnionych do rybactwa
Orzekanie w sprawach określonych w art. 27 ust. 1 następuje
w trybie kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia na podstawie wniosku
marszałka województwa. Wydłużona droga postępowania powoduje, że strażnicy i
policjanci odstępują od składania wniosków o ukaranie okręgów PZW jako
uprawnionych do rybactwa. Okręgi unikają kar.
P o l s k i Z w i ą z e k
W ę d k a r s k i
Po utracie wód państwowych i samorządowych w 1989 r. do
działalności statutowej wędkarskiej władze PZW nie posiadające własnych wód
mogły rozwiązać stowarzyszenie lub dokonać przekształceń i reorganizacji. Mimo
zmiany Rządu i ustroju stowarzyszenie już bez zgody władz organizuje w dalszym
ciągu wędkarstwo na wodach publicznych na poprzednich zasadach. Nie posiadam wiedzy
czy nie doszło do cichego przyzwolenia na dalsze organizowanie struktur związku
na wodach publicznych. Jako członek związku po opłaceniu składek mogłem bez
przeszkód wędkować na wodach publicznych. Policja i straż rybacka wymagały
legitymacji PZW z opłaconymi składkami i egzekwowały mandatami naruszanie
unormowań związku. Egzekwowanie
mandatami przepisów PZW na obwodach rybackich i na wodach przyległych do nich
przez straż rybacką Wojewody Mazowieckiego trwa do dziś.
W Sejmie w latach 89-91
trwały prace nad prawem wodnym. Nowe prawo wodne artykułem 13 umożliwiło
prowadzenie rybactwa w obwodach rybackich utworzonych na wodach państwowych. Dotychczasowe
umowy o rybackie korzystanie zostały wypowiedziane. Ogłoszono konkursy ofert na użytkowanie obwodów
rybackich. Okręgi PZW otrzymały osobowość prawną, uchwaliły też swoje statuty i
w związku z tym mogły przystąpić do konkursu i prowadzić działalność
gospodarczą.
Polski Związek Wędkarski został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym
w rejestrze stowarzyszeń pod nr.0000108423 i w rejestrze przedsiębiorców pod Regonem
007025486 z datą 2002-04-23. Ponadto Polski Związek Wędkarski został
zarejestrowany w rejestrze Polskich Związków Sportowych jako polski związek
sportowy – data publikacji 2008. 12. 24. Ministerstwa Sportu i Turystyki
Rzeczypospolitej Polskiej. http://msport.gov.pl/polskie-zwiazki-sportowe
Celem rejestracji PZW w ministerstwie sportu było, wg mnie i członków, chęć
korzystania z dotacji na organizowanie sportu wędkarskiego.
Okręgi PZW złożyły oferty dyrektorom regionalnych zarządów
gospodarki wodnej o użytkowanie rybackie poszczególnych obwodów rybackich. W wyniku konkursu ofert 45 okręgów PZW podpisało z dyrektorami R Z G
W w ostatnich dniach grudnia 2004 r.
umowy o rybackie korzystanie z obwodu rybackiego oddanego w użytkowanie
na podstawie art. 13 ust. 2 prawa wodnego.
1
stycznia 2005 r. okręgi Polskiego Związku Wędkarskiego jako osoby prawne objęły
w sumie 66% powierzchni obwodów
rybackich na rzekach, 88% powierzchni
obwodów
w zbiornikach zaporowych i 21% powierzchni obwodów na jeziorach. Okręgi
stały się przedsiębiorstwami połowowo-handlowymi. Do ich zadań między innymi
należy:
- połowy ryb na
narzędzia i urządzenia rybackie w obwodach rybackich,
- zarybianie,
- udostępnianie
zezwoleń na poszczególne obwody (art. 7 ust. 2 ustawy o rybactwie) i
ewentualnie pobieranie za nie opłaty w wysokości przez siebie ustalonej (art. 7
ust. 8 ustawy),
-określanie
dodatkowych warunków uprawiania amatorskiego połowu ryb w poszczególnych
obwodach wynikające z racjonalnej gospodarki rybackiej i z operatu
rybackiego zaopiniowanego przez wyznaczone uczelnie lub instytut uwzględniające
w szczególności: wymiary gospodarcze, limity połowu, czas, miejsce i
technikę połowu. Wymiary gospodarcze ryb dotyczą rybackiego połowu.
Uprawniony do rybactwa nie ma ustawowego upoważnienia do zmiany wymiarów ryb
określonych przez ministra rolnictwa w rozporządzeniu z 12 listopada 2001
r. Uprawniony może też wprowadzić
warunek prowadzenia rejestru złowionych ryb przez wędkarza w danym obwodzie
rybackim (art. 7 ust. 2a ustawy). Okręgi PZW realizują racjonalną
gospodarkę rybacką poprzez: gospodarstwa rybackie, połowy gospodarcze, sprzedaż okresowych upoważnień rybakom
(miesięczne upoważnienie kosztuje około 1500 zł.) na poszczególne obwody.
Nielegalna działalność okręgów i Zarządu
Głównego w zakresie działalności statutowej wędkarskiej na wodach publicznych
Wody publiczne dzieli się na państwowe płynące i samorządowe
stojące. Na wodach państwowych wydzielono obwody rybackie (grunty państwowe i
woda nad nimi w granicach linii brzegu). Dyrektorzy R Z G W oddali obwody rybackie do rybackiego
korzystania. Na wodach samorządowych nie tworzy się obwodów rybackich. Wody państwowe i samorządowe zostały oddane
społeczeństwo do powszechnego korzystania (art. 34 prawa wodnego) w tym do
amatorskiego połowu ryb na zasadach ustawy o rybactwie śródlądowym. Obwody
rybackie wydzielone i określone początkiem, końcem i liniami brzegu na rzekach
oraz liniami brzegu na jeziorach i zbiornikach wraz z ciekami ale bez urządzeń
wodnych (porty, przystanie, kąpieliska, ujęcia wody i t p), zatok bez dopływów,
zalewów, rozlewisk, łach i błot oddano do rybackiego korzystania na
podstawie art. 37 prawa wodnego. Granice obwodów określił minister rolnictwa §§
12 i 13 rozporządzenia w sprawie połowu ryb, chowu, hodowli i połowu
innych organizmów żyjących w wodzie.
Amatorski połów ryb wynika z ustawy, ma charakter powszechny i tylko sąd może
pozbawić każdego posiadania karty wędkarskiej. Rybactwo wynika z umowy
użytkowania i dotyczy tylko obwodów rybackich. Obwody rybackie użytkują osoby
prawne w tym i okręgi PZW i osoby fizyczne wg jednakowych przepisów.
Wody w urządzeniach wodnych ustawa art.1 zakwalifikowała do
połowu ryb a w/w rozporządzenie ministra nie uwzględnia urządzeń wodnych w
obwodach rybackich. Wniosek
z tych dwóch aktów prawnych, że amatorski połów ryb jest dozwolony w urządzeniach wodnych a
rybactwo jest zakazane bo wody w tych urządzeniach nie są częścią obwodu.
Okręgi PZW jeszcze w czwartym
kwartale 2004 r. i przed podpisaniem umów na użytkowanie obwodów rybackich poprzez
zarządy kół poinformowały społeczność wędkarską, że są uprawnione do statutowej
wędkarskiej działalności na wodach Skarbu Państwa i samorządów. Sądzę, że
zarządy okręgów świadomie zaprogramowały nielegalną działalność wędkarską na
wodach publicznych zabezpieczając koła w niezbędne materiały do
prowadzenia wędkarstwa. Okręgi postanowiły też, że legitymacja PZW z
potwierdzeniem opłacenia składek będzie uprawniała do amatorskiego połowu ryb w
obwodach i poza nimi. Zaniechano przygotowania zezwoleń na amatorski połów ryb na
poszczególne obwody rybackie. Zobowiązano też wszystkich wędkujących do
przestrzeganie uchwał, zakazów, nakazów, ograniczeń i Regulaminu Amatorskiego
Połowu Ryb uchwalonego przez ZG PZW Osoby niezrzeszone mogą łowić ryby po
opłaceniu składek od kilku do kilkukrotnie razy większych. Wędkarze, policja
i straż rybacka wojewodów praktycznie dostosowali się do wytycznych okręgów.
Okręgi
PZW jako stowarzyszenie zaanektowały wody publiczne do swej statutowej
wędkarskiej działalności nie mając do tego upoważnienia ustawowego i pozbawiły
obywateli możliwości korzystania ze swych powszechnych praw.
Uważam, że takie działania okręgów to przestępstwa gospodarcze
polegające na osiąganiu korzyści z wód publicznych i z pożytków w nich
znajdujących się. Zarządy Okręgów wprowadzając w błąd około 600 000 swych
członków wyłudzały co roku składki na około 100 mln. zł.
Reasumując należy
stwierdzić, że okręgi:
1 – wydają swym
członkom zezwolenia na wszystkie wody w „użytkowaniu okręgu” po opłaceniu
składki członkowskiej, kilku innych składek i posiadania ważnej legitymacji PZW,
Użytkownik składał ofertę na konkrety obwód rybacki i
zezwolenie winno być też na konkretny obwód. Okręgi winny udostępniać tyle
zezwoleń ile mają obwodów w użytkowaniu. Wynika to z operatu rybackiego na dany
obwód i z art. 7 ust. 2 i ust. 2a ustawy.
Art. 7 ust. 8 ustawy upoważnia uprawnionego do pobierania
tylko opłaty za zezwolenie. Warunkowanie otrzymania zezwolenia przynależnością
do stowarzyszenia jest naruszeniem art. 6 prawa o stowarzyszeniach.
2 – pobierają składki
za połowy z prywatnych środków pływających,
Środki pływające prywatne na wodach publicznych są wolne od
podatku. Pobieranie składek narusza przepisy podatkowe.
3 – pobierają składkę
za wędkowanie spinningiem,
Ustawa art. 7 ust.1 uważa, że amatorski połów polega na pozyskiwaniu
ryb wędką. Bezsprzecznie spinning jest wędką. Pobieranie składki za spinning
nie ma uzasadnienia.
Pobieranie składek za korzystanie z łódki i za spinning na
państwowej wodzie ma charakter uzyskiwania nienależnych i nadmiernych dochodów.
4 – wymuszają
przestrzeganie Regulaminu Amatorskiego Połowu Ryb uchwalonego przez ZG PZW pod
groźbą kary z ustawy,
Narusza to art. 87 Konstytucji, art.34 ust.2 prawa wodnego,
art. 7 ust. 2a ustawy i zmieniają bez upoważnienia ustawowego rozporządzenie
ministra rolnictwa w sprawie połowu ryb. PZW jako polski związek sportowy
poprzez swoje uchwały w sprawie wzorów zezwoleń i Regulamin narusza też
ustawę o sporcie. Zarząd Główny PZW nie jest uprawnionym do rybactwa i jego
Regulamin nie odpowiada dyspozycji art. 7 ust. 2a ustawy a jego unormowania nie
mogą być egzekwowane przez policję i straż rybacką wojewodów.
5 – działają na
szkodę państwa i obywatela,
Okręgi zawłaszczyły bezprawnie wody publiczne a w nich
pożytki do swej statutowej wędkarskiej działalności. Pobierają różnego rodzaju
składki by unikać płacenia podatków od opłat za zezwolenia. Jest to zakamuflowane,
moim zdaniem, przestępstwo podatkowe. Wymuszają przynależność do PZW, wyłudzają
składki na szkodę interesu prywatnego. Wędkarze muszą ponosić koszty składek na
wszystkie wody użytkowane przez okręgi.
Gdyby okręgi sprzedawały zezwolenia zgodnie z przepisami to wędkarze płaciliby
tylko za zezwolenie na najbliższy lub najbliższe obwody rybackie.
Ta bezprawna wędkarska działalność okręgów
i ZG PZW ma potwierdzenie na zamieszczonej niżej 3 stronie zezwolenia z Okręgu
we Włocławku opracowanego według wzoru z uchwały ZG.
1.
Zezwolenie
niniejsze uprawnia do wędkowania na wodach, użytkowanych przez Okręg Płocko-Włocławski
PZW, zgodnie z załączonym wykazem, po
wniesieniu odpowiednich składek.
2. Dowodem wniesienia składek, o
których mowa w ust. 1 są znaki
składek trwale umieszczone w
legitymacji członkowskiej PZW.
3.
Zezwolenie zabezpieczone jest hologramem.
4.
Zezwolenie
ważne jest łącznie z kartą wędkarską oraz z legitymacją członkowską PZW.
5. Amatorski połów ryb odbywa się w sposób
i na zasadach określonych w Regulaminie Amatorskiego Połowu Ryb uchwalonym przez Zarząd Główny Polskiego
Związku Wędkarskiego.
6.
Odstępstwa od zasad przewidzianych w/w Regulaminem
oraz wykaz wód udostępnionych do wędkowania określają zapisy zamieszczone przez
uprawnionego do rybactwa w dalszej części zezwolenia.
7.
Rejestr połowu jest obowiązkowy. Wędkarz wpisuje
datę i nazwę łowiska przed rozpoczęciem wędkowania, natomiast po zakończeniu
wędkowania wpisuje te ryby, które zabiera z łowiska.
Moje podkreślenia wskazują, że te treści zezwolenia są sprzeczne
z ustawami i z mocy prawa nie powinny być egzekwowane przez policję i
straże rybackie wojewodów.
Mam wrażenie, że
gdyby nie egzekwowanie zezwoleń sprzecznych z prawem przez funkcjonariuszy
straży rybackich to Polski Związek Wędkarski przestałby istnieć z braku środków
finansowych na rybactwo.
Państwowa Straż Rybacka, Policja,
Społeczna Straż Rybacka
Do 1 stycznia 2011 r funkcjonariusze egzekwowali przy pomocy
mandatów brak posiadania legitymacji członkowskiej z opłaconymi składkami jako
zezwolenia. Naruszanie przez wędkujących na wodach publicznych zakazów,
ograniczeń, uchwał i regulaminu stowarzyszenia było karane mandatami i przez
sądy. Naruszenie zakazu wędkowania z łódki na Wiśle wprowadzonego przez okręg
PZW sądy w Polsce potraktowały jak przepis ustawy. Przywołanie art. 42 i art.
87 Konstytucji nie zmieniło w apelacjach orzeczeń sądów. Zezwolenia dawane
członkom a sprzedawane znacznie drożej niezrzeszonym wymuszają stosowanie się
do unormowań PZW. Straż rybacka Wojewody Mazowieckiego w dalszym ciągu
egzekwuje przy pomocy nielegalnych mandatów i wniosków do sądów stosowania się
do Regulaminu Amatorskiego Połowu Ryb uchwalonego przez ZG PZW, sprzecznego z
ustawą i zmieniającego rozporządzenie ministra rolnictwa z 12 listopada 2001 r.
Wędkarze represjonowani przez strażników unormowaniami związku zrezygnowani poddali
się i wybierają wstępowanie do PZW, by płacić znacznie mniej i mieć
święty spokój od strażników i policjantów. Domniemywam, że stanowisko
policji i straży rybackich wynika z uzgodnień z ZG PZW. Prezesem związku
jest emerytowany generał milicji a w większości okręgów czołowe funkcje pełnią
emerytowani wyżsi funkcjonariusze policji. Wszelkie próby egzekwowania na
wodach publicznych przepisów państwowych nie powiodły się. Społeczna straż jest
kierowana i finansowana praktycznie przez okręgi PZW. Skargi do najwyższych
władz i administracji nie zmieniły sytuacji na wodach publicznych bezprawnie
wykorzystywanych do organizowania wędkarstwa i osiągania korzyści finansowych
przez okręgi Polskiego Związku Wędkarskiego.
Reasumując stwierdzam, że:
- nie ma podstaw prawnych do prowadzenia przez okręgi
statutowej działalności wędkarskiej na wodach publicznych i pobierania za to
składek,
- brak jest podstaw prawnych by na wodach publicznych
obowiązywał Regulamin Amatorskiego Połowu Ryb uchwalony przez Zarząd Główny PZW
i stanowił podstawę do nakładania kar. ZG PZW nie jest też uprawnionym do
rybactwa,
- nie ma ustawowego upoważnienia by były udostępniane
zezwolenia na wszystkie obwody rybackie,
- okręgi nie wprowadziły opłat za zezwolenia, zgodnie z
ustawą, na poszczególne obwody by zwiększyć wpływy od sprzedanych zezwoleń na
wszystkie obwody,
- uprawnione do rybactwa
okręgi PZW winny ograniczyć się do prowadzenia gospodarki rybackiej w
granicach obwodów rybackich,
- okręgi uprawnione do rybactwa winny zaprzestać
prowadzenia, moim zdaniem, przestępczej działalności wędkarskiej na wodach
państwowych i samorządowych.
Opinię
potraktowałem w sposób opisowy dopisując też uwagi by czytający mógł poznać
złożoność problematyki wędkarskiej, gospodarki
rybackiej w obwodach rybackich, pozycję stowarzyszenia i przepisy państwowe.
Opinię opracował. mgr adm. Władysław Walczak, biegły sądu z
wędkarstwa na użytek blogu rybanaga.blogspot.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz